عضله ی قلب به علت نیاز شدید به اکسیژن و مواد غذایی سهم بیشتری از خون دریافت می کند . مقدار خونی که توسط قلب پمپاژ می شود توسط مقدار خونی که از سیاهرگ ها وارد دهلیز راست می شود تعیین می شود به این اصل قانون قلب می گویند .                                                    

قدرت پمپاژ قلب با تحریک اعصاب سمپاتیک و افزایش برون ده قلبی در هنگام ورزش افزایش می یابد .             

به عبارتی در هنگام ورزش 2 حالت زیر ممكن است ایجاد شود :

1-( بر اساس قانون قلب ) خودتطبیقی قلب با خون زیادتر و افزایش قدرت پمپاژ

2- تحریك اعصاب سمپاتیك به جای اعصاب پاراسمپاتیك

ویژگی های قلب :

1- اتصال فیبرهای عضلانی و انقباض همزمان آنها

2- بالاتر بودن پتانسیل عمل ماهیچه ی قلبی به علت وجود فیبرهای پوركنژ

3- كنترل پاراسمپاتیك

سیكل قلبی یا یك مرحله ی كامل انقباض و انبساط قلب در سه مرحله روی می دهد :

1) دیاستازیس : استراحت كامل قلب

2) سیستول : انقباض دهلیز و بطن

3) دیاستول : انبساط دهلیز و بطن

تأثیر ورزش بر فشار سیستولی بیش از فشار دیاستولی است .

جریان خون :

فشار خون عاملی است كه باعث جریان خون در گردش عمومی خون در بدن می شود .

   جریان خون در یك بافت عمدتاً به وسیله ی مكانیسم خودتنظیمی موضعی كنترل می شود و نباید نقش سیستم عصبی سمپاتیك را نادیده گرفت كه با گشاد كردن رگ ها در هنگام ورزش جریان خون را در عضلات فعال افزایش    می دهد .

فشار خون :

همان نیرویی است كه خون بر دیواره های رگ خونی وارد می كند .

در هنگام ورزش به علت افزایش بازده قلب فشار خون بیشتر می شود كه این افزایش تحت تأثیر عوامل عصبی و شیمیایی است كه این حالت در ورزش های دینامیك در مقایسه با ورزش های ایزومتریك بیشتر است .

به طور كلی سه عامل بسیار مهم همكاری دستگاه گردش خون در هنگام ورزش را در بر می گیرند :

1) تحریك سیستم عصبی سمپاتیك 

2) افزایش فشار شریانی :

 انقباض رگ ها باعث افزایش فشار شریانی می شود . در ورزشكاران ورزیده جریان خون عضلات می تواند حداقل تا 20 برابر افزایش یابد . با وجود اینكه عامل اصلی آن گشادی رگ هاست ولی افزایش فشار شریانی نیز تأثیر زیادی در این افزایش دارد .

3) افزایش برون ده قلبی

برون ده قلب برابر است با حاصل ضرب حجم ضربه ای در سرعت ضربان قلب

سرعت ضربان قلب در هنگام ورزش با توجه به شدت فعالیت افزایش می یابد . ضربان های قلب در افراد معمول و ورزشكار با افزایش مصرف اكسیژن افزایش می یابد كه افزایش ضربان قلب در ورزشكاران كمتر از افراد عادی است .

حجم ضربه ای نیز در هنگام ورزش به علت تخلیه ی بیشتر قلب در هر ضربان افزایش می یابد .